Το τοπίο μαγευτικό, με υπέροχη θέα από τα 1000, περίπου, μέτρα υψόμετρο. Ο χώρος της Αγίας Κυριακής Οξυάς κατάμεστος από χορευτές και χορωδίες Συλλόγων, Οξυώτες αλλά και πάρα πολλούς ακόμα επισκέπτες, φίλους της γιορτής και της γνήσιας παράδοσης του τόπου μας. Η εθελοντική προσφορά από ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να προσφέρουν γι’ αυτόν, πραγματικά περίσσεψε. Η οργάνωση – κατά κοινή ομολογία – άψογη από κάθε άποψη. Πανδαισία εμφανίσεων και φορεσιών από διάφορα μέρη της πατρίδας μας αλλά και δουλειές εξαιρετικές από ανθρώπους που με μεράκι εργάζονται άοκνα, υπηρετώντας την παράδοση του τόπου τους. Το γλέντι και η διασκέδαση; Ούτε αυτά έλειψαν !!!! Όλα, λοιπόν, συνέβαλαν και μία ακόμα απόλυτα επιτυχημένη γιορτή αφιερωμένη στο γνήσιο δημοτικό τραγούδι, αποτελεί, πλέον, πραγματικότητα.
Πρόκειται για την 7η Γιορτή αντιφωνικού δημοτικού τραγουδιού, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 31 Αυγούστου 2014, στο χώρο της Αγίας Κυριακής Οξυάς. Μια σημαντική από πολλές απόψεις γιορτή, που, πλέον, έχει καταστεί θεσμός για τα Θεσσαλικά και όχι μόνο πολιτιστικά δρώμενα και που ήδη έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά στο παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι. Οκτώ Σύλλογοι από περιοχές της Θεσσαλίας (Μορφοβούνι, Αηδονοχώρι, Μουζάκι, Οξυά Καρδίτσας, Παλαιομονάστηρο, Φωτεινό, Ασπροκκλησιά από Τρίκαλα και Καλαμπάκα) αλλά και ο Σύλλογος Μελενικιτσίου Σερρών, συναντήθηκαν και παρουσίασαν ότι καλύτερο από το κομμάτι της πολιτισμικής κληρονομιάς της περιοχής τους, σχετικό με το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι.
Εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής τους συμμετέχοντες Συλλόγους και τους επισκέπτες καλωσόρισε στο χωριό της Οξυάς ο πρόεδρος του Λαογραφικού, Αρχαιολογικού και πολιτιστικού Συλλόγου του ίδιου χωριού κος Γιώργος Δ. Καραβίδας, ο οποίος, μετά από μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο θεσμό, πλέον, της γιορτής, αναφέρθηκε στη μοναδικότητα αυτής ανά την Ελλάδα αλλά και στους στόχους των διοργανωτών της για γεωγραφική της διεύρυνση, ενώ αναφερόμενος στην προσπάθεια των Συλλόγων και τη σημασία αυτής, είπε χαρακτηριστικά : « Από την ενασχόληση με τη παράδοση του τόπου μας εύκολα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει πως η μουσική δεν ήταν πάντα “κλαρίνα και βιολιά”. Διαπιστώνει ότι η γνήσια παράδοση χρησιμοποιούσε το πιο απλό και συνάμα όμορφο μουσικό όργανο: την ανθρώπινη φωνή. Ο κόσμος, κάποτε, τραγουδούσε. Τραγουδούσε και το ευχαριστιόταν. Μαθημένος στην απλότητα της εποχής του, δε χρειαζόταν μουσικά όργανα και ορχήστρες για να διασκεδάσει και έτσι, παρά τη φτώχεια του λαού μας και τον αγώνα του για επιβίωση, το τραγούδι και ο χορός χωρίς όργανα είχαν κατακτήσει κυρίαρχη θέση όχι μόνο στην καθημερινή ζωή και στους γάμους και τα πανηγύρια αλλά αποτελούσαν «τρόπο ζωής» για τις κοινωνίες των προγόνων μας, ιδιαίτερα στα απομακρυσμένα από τα αστικά κέντρα χωριά, όπου οι εναλλακτικοί τρόποι διασκέδασης απουσίαζαν.
Τα χρόνια, ωστόσο, περνούν. Η ζωή εξελίχθηκε και συνεχίζει να εξελίσσεται και οι συνήθειες των ανθρώπων, αναπόφευκτα, αλλάζουν. Μαζί και οι τρόποι διασκέδασής τους. Μέσα, όμως, στη δίνη των αλλαγών αυτών είναι απαραίτητο να μη χάσουμε την επαφή μας με κανένα από τα στοιχεία που συνιστούν την πολιτισμική μας κληρονομιά, η οποία – και ας μην το ξεχνάμε αυτό – αποτελεί και τμήμα της ταυτότητας του έθνους μας. Είναι απόλυτα επιβεβλημένο να διατηρούμε τους δεσμούς με τις ρίζες μας, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά μας. Και η προσπάθεια, που όλοι εμείς εκδηλώνουμε, μέσα και από τη σημερινή γιορτή, αυτόν ακριβώς το στόχο φιλοδοξεί να υπηρετήσει.
Είναι κοινή ομολογία όλων όσων συμμετέχουν στη σημερινή μας γιορτή ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια μας επιφύλαξε κατά καιρούς πολλές ευχάριστες εκπλήξεις, μια και μας έφερε αντιμέτωπους με ήθη, έθιμα και παραδόσεις των προγόνων μας ξεχασμένες αλλά και με γνήσια και όμορφα παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια, που σήμερα δεν ακούγονται πια πουθενά. Με ιδιαίτερη, λοιπόν, χαρά προσπαθούμε να καταγράψουμε και να διασώσουμε όλα αυτά τα στοιχεία, ώστε να τα βρουν και οι επόμενες γενιές, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσουν την επαφή με το παρελθόν και την ιστορία τους».
Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Συλλόγου της Οξυάς, ευχαρίστησε θερμά όλους τους συμμετέχοντες Συλλόγους, που αψήφησαν πολλά από τα εμπόδια των δύσκολων καιρών που διανύουμε αλλά και αρκετές προσωπικές δυσκολίες των μελών τους, για να συμμετάσχουν στη γιορτή. Η παρουσία τους προσέδωσε, όπως είπε, μια ιδιαίτερη δυναμική στην εκδήλωση και απέδειξε ότι το μεράκι για κάτι που αγαπάμε και που όλοι μας εθελοντικά υπηρετούμε, μπορεί να υπερνικήσει πολλά και δύσκολα εμπόδια, απ’ όπου αυτά και αν προέρχονται. Εμπόδια που αρκετές φορές ορθώνονται ανυπέρβλητα για τους πολιτιστικούς συλλόγους, έχοντας να κάνουν είτε με την οικονομική δυσπραγία των ημερών μας είτε με την αδιάφορη – αν όχι εχθρική, ορισμένες φορές – στάση αρμόδιων αρχών και φορέων είτε και με τις αντιξοότητες που έχουν δημιουργήσει οι διάφορες πρακτικές της «Νέας Εποχής», που διανύουμε, και οι οποίες πολλές φορές έχουν ως αποτέλεσμα έναν πραγματικό πόλεμο έναντι στην κάθε μορφής δραστηριότητα των Συλλόγων αυτών.
Ακολούθησε τραγούδι – καλωσόρισμα από την ομάδα αντιφωνικού δημοτικού τραγουδιού «Πολύκαρπος Μπλέτσας» του Λαογραφικού, Αρχαιολογικού και Πολιτιστικού Συλλόγου της Οξυάς, ενώ ταυτόχρονα γυναίκες του Συλλόγου, ντυμένες με παραδοσιακές φορεσιές του χωριού, κερνούσαν τους επισκέπτες, καλωσορίζοντάς τους στο χωριό.
Ενδιάμεσα του προγράμματος των Συλλόγων παρεμβάλλονταν παραδοσιακή ορχήστρα, που συμμετείχε αφιλοκερδώς στην εκδήλωση, παίζοντας παλαιά τοπικά δημοτικά τραγούδια, ενώ στο τέλος του προγράμματος ακολούθησε και γλέντι. Την ορχήστρα αποτελούσαν οι μουσικοί Γιάννης Κατσής (ντέφι – τραγούδι), Δημήτρης Σκότης (λαούτο), Δημήτρης Καραβίδας (κλαρίνο) και Μανώλης Καραβίδας (βιολί).
Τη φετινή εκδήλωση διοργάνωσαν Συντονιστική Επιτροπή των συμμετεχόντων Συλλόγων και ο Λαογραφικός Αρχαιολογικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Οξυάς «Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας». Η Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας κάλυψε μέρος των αναγκών της εκδήλωσης ενώ καθοριστική υπήρξε και η συνεισφορά χορηγών, όπως το φυσικό μεταλλικό νερό «Θεόνη», της αίθουσας εκδηλώσεων «ΕΝΑΣΤΡΟΝ», από το Μαυρομάτι Καρδίτσας (εξοπλισμός και εθελοντική εργασία) αλλά και τα κρεοπωλεία των Οξυωτών Κων/νου Πολ. Μπλέτσα και Χρήστου Βασ. Γκαραβέλα, από το Μουζάκι. Η εκδήλωση καλύφθηκε από τα Mouzakinews.gr και Trikalaola.gr – τους οποίους η Συντονιστική Επιτροπή ευχαριστεί θερμά – καθώς και από εκπροσώπους εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας με συναφές αντικείμενο.
Για την ιστορία, η πρώτη γιορτή αντιφωνικού δημοτικού τραγουδιού πραγματοποιήθηκε πριν από επτά χρόνια, με μία μοναδική για τα δεδομένα της παραδοσιακής μουσικής συναυλία, τον Αύγουστο του 2008, στο Μορφοβούνι Καρδίτσας, που οργανώθηκε από την τότε μη κυβερνητική οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Εταιρία Σύγχρονης Πολιτιστικής Ανάπτυξης», με έδρα την Καρδίτσα. Το Νεοχώρι, το Θραψίμι, η Οξυά, ξανά το Μορφοβούνι και κατόπιν το Μουζάκι, φιλοξένησαν τη γιορτή αυτή για τη συνέχεια, ενώ φέτος ήταν και πάλι το χωριό της Οξυάς, που με τον Λαογραφικό, Αρχαιολογικό και Πολιτιστικό του Σύλλογο ανέλαβε τη συνδιοργάνωση και τη φιλοξενία της 7ης πλέον, κατά σειρά, Γιορτής αντιφωνικού δημοτικού τραγουδιού.
Για τη Συντονιστική Επιτροπή
Γιώργος Δ. Καραβίδας,
πρόεδρος του Λαογραφικού, Αρχαιολογικού
και Πολιτιστικού Συλλόγου Οξυάς.