Η συγκεκριμένη δραστηριότητα εντάσσεται στα πλαίσια της συμμετοχής του Συλλόγου στις εκδηλώσεις για το καλλιτεχνικό φεστιβάλ «Τεχνόδρομος των Χριστουγέννων», που με πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Μουζακίου και τη συνεργασία του Δήμου αλλά και λοιπών φορέων της περιοχής, οργανώνεται στο Μουζάκι.
Τη Θημωνιά «έστησαν» εθελοντές Οξυώτες με μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, ως αντιπροσωπευτικό έκθεμα για το χωριό της Οξυάς, παρουσία και του προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Μουζακίου κου Ηλία Γκαραβέλα.
Οι «παλαιότεροι» περιγράφουν τη θημωνιά ως ένα ειδικό σωρό από σανό, καλαμποκιές ή και κλαδιά δένδρων, τα οποία με τη μορφή δεμάτων τοποθετούνταν ένα πάνω στο άλλο, με τέτοιο τρόπο ώστε να καταλήγουν στη δημιουργία μιας ειδικής κατασκευής σε κωνικό σχήμα. Αποτελούσε τρόπο αποθήκευσης ζωοτροφών για το Χειμώνα, σε μια εποχή που οι ανάλογου είδους κτηριακές υποδομές ήταν ανύπαρκτες.
Οι θημωνιές κατασκευάζονταν με δύο, κυρίως, τρόπους. Ο ένας εξ’ αυτών ήταν πάνω σε δέντρα, τα οποία ξεχώριζαν για τον ίσιο κορμό τους και τα οποία τα κλαδεύανε για να τοποθετήσουν περιμετρικά του κορμού τους τα αποξηραμένα δεμάτια από σανό, καλαμποκιές ή άλλα κλαδιά δέντρων (κυρίως βελανιδιάς), που προορίζονταν για ζωοτροφή. Από το «κλάδεμα» εξαιρούνταν η κορυφή του δέντρου, αφού ήταν απαραίτητη και η επιβίωσή του, αλλά και τα κλαδιά στο κάτω μέρος αυτού, τα οποία χρησιμοποιούσανε για «κρεβάτι», ως βάση, δηλαδή, από την οποία άρχιζε η τοποθέτηση των δεμάτων.
Ο άλλος τρόπος κατασκευής της θημωνιάς βασίζονταν στο στερέωμα επί του εδάφους ενός ίσιου και μεγάλου κορμού δέντρου (θημωνόξυλο), στο οποίο κατασκευάζανε ειδική βάση («κρεβάτι») σε κάποιο ύψος από το έδαφος και πάνω σ’ αυτό άρχιζε η τοποθέτηση – και πάλι περιμετρικά του ξύλου – των προς αποθήκευση δεμάτων.
Επαναλαμβάνεται ότι όλες οι θημωνιές είχαν σχήμα κωνικό, προκειμένου να μην εισχωρεί σ’ αυτές το νερό των βροχών ή αυτό από το λιώσιμο του χιονιού. Για το σκοπό δε αυτό τοποθετούσανε στην κορυφή της θημωνιάς και σωρό από άλλα κλαδιά δέντρων, κυρίως, πλατάνου, ενώ στην κορυφή του «θημωνόξυλου» έμπαινε και ένα μεταλλικό δοχείο (τενεκές), ώστε να εμποδίζει και αυτό την εισροή του νερού εσωτερικά της θημωνιάς.
Τις θημωνιές τις «χαλούσανε» για να ταϊσουνε τα ζώα στις δύσκολες περιόδους του Χειμώνα, όταν η ελεύθερη βοσκή ήταν αδύνατη ή και ανύπαρκτη, εξαιτίας του χιονιού ή της κακοκαιρίας.
Οι θημωνιές αποτελούσαν ακόμα, κυρίως στον κάμπο και κατά την εποχή αμέσως μετά το θέρο, και τρόπο προσωρινής αποθήκευσης για τα θερισμένα στάχυα του σιταριού, που προορίζονταν για αλώνισμα.
Να αναφερθεί ότι στα πλαίσια της ίδιας πρωτοβουλίας για τον «Τεχνόδρομο των Χριστουγέννων» ο Λαογραφικός, Αρχαιολογικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Οξυάς οργανώνει την προσεχή Κυριακή, 30 Νοεμβρίου στο χωριό της Οξυάς (μοναστήρι της Αγίας Τριάδας) και ώρα 10 : 30 πρωϊνή, και εκδήλωση λαογραφικού ενδιαφέροντος, αφιερωμένη στο έθιμο της «αποσπορίτσας».
Από το ΔΣ του Συλλόγου