(Το παρόν μήνυμα είχε δημοσιευθεί στην αρχική ιστοσελίδα του Συλλόγου και με την έναρξη λειτουργίας αυτής, κρίθηκε δε σκόπιμο να παραμείνει ως είχε και στην ανανεωμένη ιστοσελίδα μας)
Αν γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω θα διαπιστώσουμε ότι οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας είχαν ένα κοινό σκοπό που τους ένωνε. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον αγώνα για την επιβίωσή τους. Ο αγώνας αυτός ήταν που τους ανάγκαζε να συμβιώνουν (με ή χωρίς προβλήματα), να βοηθούν ο ένας τον άλλο, να διασκεδάζουν παρέα και γενικά να πορευθούν στη ζωή τους καλλιεργώντας και ενισχύοντας την έννοια του « χωριού » και του « συγχωριανού » είτε εντός είτε και εκτός των ορίων του χωριού μας. Σήμερα που, σε γενικές γραμμές, ο αγώνας για την επιβίωση είναι για όλους μας πολύ πιο ελαφρύς απ’ ότι εκείνος των παππούδων και των πατεράδων μας, με λύπη μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι και η έννοια του «χωριού» αλλά και οι σχέσεις μας ως «συγχωριανών», έχουν αρχίσει να ατονούν και να χαλαρώνουν. Προσωπικά, θεωρώ επιτακτική την ανάγκη να κρατηθούμε ενωμένοι και να διατηρήσουμε ζωντανές τις έννοιες του «χωριού» και του «συγχωριανού», αντιπαρατάσσοντας τη θέλησή μας αυτή κόντρα στις απαιτήσεις των «νέων καιρών», που επιτάσσουν τη χαλάρωση ηθών και αξιών και πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα εκείνες οι αξίες και εκείνα τα πράγματα που θα μας βοηθήσουν σ’ αυτό. Ανάμεσά τους είναι και η παράδοση με τα ήθη και έθιμα που δημιούργησαν και μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας και που κάποτε, σε χρόνια πολύ δύσκολα, βοήθησαν αυτούς να επιβιώσουν.
Σήμερα αυτά αποτελούν την πολιτιστική μας παράδοση και κληρονομιά και, ως εκ τούτου, πρέπει να τα αναθερμάνουμε, να τα συντηρήσουμε και να τα κληροδοτήσουμε και εμείς, με τη σειρά μας, στα δικά μας παιδιά, έργο στο οποίο φιλοδοξεί να συμβάλει αποφασιστικά και ο Σύλλογός μας. Για να πετύχει όμως αυτό είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή και συμβολή όλων μας και ιδίως των νεότερων σε ηλικία συγχωριανών μας.
Πιθανόν ορισμένοι να θεωρούν όλα τα παραπάνω χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Σέβομαι, απολύτως, την άποψή τους. Όλοι μας, όμως, γνωρίζουμε ότι η ζωή του ανθρώπου είναι ένας κύκλος και ότι, αργά ή γρήγορα, επιθυμούμε και αναζητούμε τρόπους να επιστρέψουμε και να γνωρίσουμε τις ρίζες μας. Και τότε σίγουρα θα νιώσουμε έντονα και την ανάγκη να βρούμε κάποια στοιχεία από το «χωριό» και το «συγχωριανό» , όπως αυτά τα ζήσαμε μικροί ή τα ακούσαμε από μεγαλύτερούς μας. Γι’ αυτό θεωρώ απαραίτητο να συμβάλλουμε όλοι πιο ενεργά και με όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε προσπάθεια για να διατηρηθούν ανόθευτες και ζωντανές οι ρίζες και οι παραδόσεις μας.
Τα οποιασδήποτε μορφής «κακώς κείμενα», που ορισμένοι θεωρούμε ότι υπάρχουν μεταξύ μας, καθώς και η κάθε μορφής δυσαρέσκεια, που για ασήμαντες, συνήθως, αφορμές ορισμένοι επίσης εκδηλώνουμε κάποιες φορές, δεν πρέπει να αποτελούν αφορμή για πείσματα και διχασμό αλλά ευκαιρία για σύμπνοια, διάλογο και συνεργασία. Γιατί μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν και να ξεπεραστούν.
Εμείς, ως νέο Διοικητικό Συμβούλιο, που εδώ και λίγους μήνες ανέλαβε τις τύχες του Συλλόγου μας, πιστεύοντας στο ρόλο που αυτός δύναται να διαδραματίσει στη διατήρηση της λαογραφικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, φιλοδοξούμε να αναπτύξουμε μια νέα προσπάθεια, υπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο το σκοπό αυτό. Στα πλαίσια της προσπάθειάς μας αυτής, που έχει λάβει ήδη κάποιες μορφές (ίδρυση χορευτικού τμήματος, έκδοση εφημερίδας, ενέργειες για ίδρυση λαογραφικού μουσείου με αξιοποίηση του κτηρίου του δημοτικού σχολείου Μοναστηρίου Οξυάς, καταγραφή ηθών και εθίμων με σκοπό την δημοσίευσή τους, προγραμματισμός θερινών εκδηλώσεων, κ.λ.π.), εντάσσουμε και την δημιουργία της ιστοσελίδας μας, ελπίζοντας ότι με την πάροδο του χρόνου αλλά και τις δικές σας παρατηρήσεις και προτάσεις αυτή θα γίνεται συνεχώς καλύτερη και πληρέστερη, ώστε να αποτελέσει μια καλή πηγή ενημέρωσης για θέματα που αφορούν το χωριό και το Σύλλογο και να συμβάλει, με τον τρόπο της, στην προβολή αυτού και στην πραγματοποίηση των στόχων του. Θα ήμασταν δε ιδιαίτερα ευτυχείς αν διαπιστώναμε ότι μέσω αυτής της ιστοσελίδας θα δίναμε τη δυνατότητα και σε όσους συγχωριανούς μας ζουν στο εξωτερικό, να αναπτύξουν δεσμούς μαζί μας αλλά και με το χωριό και να μαθαίνουν τα νέα μας και εμείς τα δικά τους.
Τέλος, επιθυμώ να διευκρινίσω ότι θεωρούμε απαραίτητη τη συνεργασία με όλους τους υπόλοιπους Συλλόγους των συγχωριανών μας. Ήδη, μετά από μια πρώτη συνάντηση, πιστεύουμε ότι μια τέτοια συνεργασία μπορεί να λάβει ποικίλες μορφές και να αποφέρει καρπούς και οφέλη για το χωριό και τους Συλλόγους μας.
Από τον Γεώργιο Δ. Καραβίδα,
Πρόεδρο του Λαογραφικού, πολιτιστικού, Αρχαιολογικού Συλλόγου Μοναστηρίου Οξυάς «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ»