Ενημερωτικό φυλλάδιο για τα
Μικρά υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ) και αιολικά πάρκα στην Οξυά
– Λαογραφικός, Αρχαιολογικός & Πολιτιστικός Σύλλογος Οξυάς «το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας»
– Κίνηση Οξυωτών «Εξόρμηση για την προστασία του χωριού της Οξυάς»
Μικρά υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ)
Τρέχουσα κατάσταση
Στο ποτάμι του χωριού της Οξυάς («ρέμα», όπως στις μελέτες το ονομάζουν οι ενδιαφερόμενοι «επενδυτές») και κάτω από την παντελή άγνοια της τοπικής κοινωνίας, σχεδιάστηκε η εγκατάσταση και λειτουργία διαδοχικά δύο «μικρών» υδροηλεκτρικών εργοστασίων (ΜΥΗΕ) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ειδικότερα, πρόκειται για :
– Μικρό Υδροηλεκτρικό έργο (ΜΥΗΕ) ισχύος 1,075 MW, της εταιρίας SENTRY TECHNOLOGY ΕΤΕΒ Α.Ε., στη θέση «Κούρα», για το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τη με αριθμό 1544/29 – 9- 2010 Απόφαση ΡΑΕ και έχει εκδοθεί η ΑΠ οικ. 167977/30 Απρ 2013 Απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής για την περιβαλλοντική αδειοδότησή του.
– Μικρό Υδροηλεκτρικό έργο (ΜΥΗΕ) ισχύος 2,45 MW, της εταιρίας ΑΡΓΩ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Ε.Π.Ε, στη θέση «Μελίσσι, για το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τη με αριθμό 274/2008 Γνωμοδότηση ΡΑΕ και τη με Αριθ. Πρωτ. Δ6/Φ20.597/19583 π.ε./14 Μαϊ 2009 Απόφαση Υπουργού Ανάπτυξης, ενώ έχει εγκριθεί και περιβαλλοντική του αδειοδότηση με τη με Αριθμ. Πρωτ. 315/25-2-2014 Απόφαση Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας.
Παράλληλα, μέσω του ιστότοπου της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), εξακριβώθηκε, πως για το ίδιο ποτάμι (θέση «Καρυά»), έχει εκδοθεί ακόμα μία άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΜΥΗΕ, χωρίς, ωστόσο, να έχει προχωρήσει περαιτέρω η αδειοδοτική διαδικασία μέχρι σήμερα.
Αναγκαία διευκρίνιση
Να διευκρινίσουμε ότι όλες οι παραπάνω περιπτώσεις δεν αφορούν μικρά υδροηλεκτρικά που εκμεταλλεύονται την πτώση υδάτων από μεγάλο ύψος αλλά βασίζονται στην εκτροπή των υδάτων από την κοίτη του ποταμού για πολλά χιλιόμετρα, με τις όποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις η εκτροπή αυτή θα επιφέρει τόσο στην ύπαρξη όσο και στη χλωρίδα και πανίδα του ίδιου του ποταμού αλλά και στο γειτνιάζον αυτού περιβάλλον.
Κίνητρο, επίσης, των συγκεκριμένων έργων δεν φαίνεται να είναι η ηλεκτροπαραγωγή αλλά οι επιδοτήσεις, το δε προϊόν αυτών είναι ασήμαντη ενέργεια, η παραγωγή της οποίας επιφέρει σημαντικές και μόνιμες αλλοιώσεις στο περιβάλλον.
Παραλείψεις, ανακρίβειες, παρατυπίες αλλά και παραβάσεις της νομοθεσίας
Από τη μελέτη των φακέλων των σχεδιαζόμενων ΜΥΗΕ «Κούρα» και «Μελλίσσι», τα οποία αποτελούν τον καθρέφτη πολλών ακόμα αντίστοιχων περιπτώσεων στην ορεινή Ελλάδα, διαπιστώνεται σοβαρός αριθμός παραλείψεων, παρατυπιών αλλά και παραβάσεων της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, που έχουν συντελεστεί και εξακολουθούν να συντελούνται κατά το στάδιο της μέχρι σήμερα αδειοδότησής τους, όπως:
– Καταστρατήγηση της αρχής της πρόληψης της υποβάθμισης των υδάτων, που εισήγαγε η Ευρωπαϊκή Οδηγία (ΟΠΥ) 2000, προκειμένου να τεθούν περιορισμοοί στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευσή τους. Η οδηγία αυτή δεν εφαρμόστηκε στην Ελλάδα για ιδιαίτερα μακρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη έκδοση αδειών εγκατάστασης ΜΥΗΕ, πριν την θέσπιση Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων, η έλλειψη των οποίων οδήγησε σε τραγικές αυθαιρεσίες στην αδειοδότηση των ΜΥΗΕ και, συνεπώς, και στην αναπόφευκτη υποβάθμιση των υδάτων. Στις άδειες αυτές συγκαταλέγονται και εκείνες που αφορούν τα έργα που σχεδιάζονται για το χωριό της Οξυάς.
– Ακόμα, όμως, και σήμερα, που, κατ’ εφαρμογή της Οδηγίας 2000 της ΕΕ, έχουν καταρτισθεί Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, η αδειοδότηση των συγκεκριμένων έργων συνεχίζεται κατά παρέκκλιση της Οδηγίας αυτής αλλά και της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Υπόθεση C‑43/10), σύμφωνα με την οποία οι ελληνικές αρχές υποχρεούνται να εξετάζουν αν ήδη αδειοδοτημένα περιβαλλοντικά τέτοια έργα μπορούν να εκτελεσθούν περαιτέρω ή πρέπει να τροποποιηθούν ή, ενδεχομένως, και να εγκαταλειφθούν.
– Οι εκδοθείσες από τη ΡΑΕ Άδειες Παραγωγής Ενέργειας για τα σχεδιαζόμενα στο χωριό μας έργα, έχουν ήδη λήξει πριν την περιβαλλοντική αδειοδότηση των ίδιων έργων, χωρίς η αρμόδια αρχή (ΡΑΕ) να εκκινήσει, όπως από το νόμο έχει υποχρέωση, τη διαδικασία ανάκλησης των συγκεκριμένων αδειών. Τούτο αφενός δημιουργεί νομικά ζητήματα αφετέρου προβληματίζει αν ληφθεί υπόψη ότι στα πολλά χρόνια που μεσολάβησαν από την έκδοση των αδειών αυτών, τα δεδομένα αναφορικά με την επάρκεια αξιοποιήσιμων υδάτων στην περιοχή μας έχουν ανατραπεί δραματικά. Τα νερά του ποταμού μας έχουν υποστεί δραματική μείωση και όλα τα ρέματα του χωριού σήμερα είναι ξερά τους περισσότερους μήνες του χρόνου, ενώ στις περιβαλλοντικές μελέτες των ανωτέρω έργων αυτά εμφανίζονται ως ενεργά ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες και υπολογίζονται, μάλιστα, για τη διατήρηση της οικολογικής παροχής στο ποτάμι!!!
– Πλήρης απουσία δασικής οδοποιίας για την εκτέλεση των ανωτέρω έργων, παρά τα περί αντιθέτου αναφερόμενα στη ΜΠΕ, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το ΜΥΗΕ «Μελίσσι» (έχει συνταχθεί σχετική δασοτεχνική έκθεση από ειδικό επιστήμονα). Η εξ’ αρχής διάνοιξη τέτοιων δρόμων αφενός απαιτεί προϋποθέσεις και διαδικασίες, που είναι αμφίβολο αν πληρούνται, αφετέρου θα επιφέρει μεγάλες διαφοροποιήσεις στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου, που δεν έχουν υπολογιστεί και δε λήφθηκαν υπόψη ούτε από τις ενδιαφερόμενες εταιρίες αλλά ούτε και από καμία αρμόδια αρχή.
– Σωρευτικές επιπτώσεις για το ποτάμι και το χωριό μας, από την αδειοδότηση των δύο συνεχόμενων ΜΥΗΕ«Μελίσσι» και «Κούρα». Να αναφερθεί πως η απόσταση μεταξύ των συγκεκριμένων ΜΥΗΕ (υπολογισμένη επί χάρτου και όχι στην πράξη) οριακά και μόνο για έξι μέτρα (μισό χιλιοστό επί χάρτου) καθιστά κατά νόμο επιτρεπτή την αδειοδότηση και λειτουργία και των δύο αυτών συνεχόμενων ΜΥΗΕ.
– Έλλειψη οριοθέτησης των ρεμάτων πριν την αδειοδότηση των έργων που, αναπόφευκτα, θα οδηγήσει σε περιβαλλοντικές αυθαιρεσίες. Ιδιαίτερα για το ΜΥΗΕ «Κούρα» η τοποθέτηση του αγωγού προσαγωγής έχει σχεδιαστεί ακόμα και εντός της ίδιας της κοίτης του ποταμού, με τις όποιες ανεπανόρθωτες βλάβες αυτό αναμένεται να επιφέρει.
– Δε διερευνάται στις μελέτες των έργων η ύπαρξη ειδών ανάδρομης ιχθυοπανίδας και ούτε εξασφαλίζεται η ανάδρομη κίνησή της, όπως από τα Σχέδια διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας προβλέπεται (βλ. άρθρο 3, ΦΕΚ 2561/25-9-2014, Παραδοτέο 12 Παραρτήματος).
– Όλες οι διαδικασίες αδειοδότησης των συγκεκριμένων έργων προχώρησαν μέχρι σήμερα κάτω από την πλήρη άγνοια των κατοίκων του χωριού, χωρίς να εκδηλωθεί κανένα, απολύτως, ενδιαφέρον για ουσιαστική ενημέρωσή τους, τόσο από τη δημοτική ή την κοινοτική αρχή, όσο και από τους ενδιαφερόμενους «επενδυτές».
– Χρήση, ακόμα και για τον υπολογισμό της φερόμενης ως αναγκαίας οικολογικής παροχής, μη επικαιροποιημένων υδρολογικών στοιχείων (π.χ. ετών 1976 – 1987) καθώς και υδρολογικών στοιχείων από άλλες περιοχές (βλ. Μεσοχώρα Τρικάλων), που καμία σχέση δεν έχουν με την περιοχή του χωριού μας.
– Εγκατάσταση και λειτουργία των υποσταθμών παραγωγής των ΜΥΗΕ εντός κατοικημένης περιοχής, παρά τα περί του αντιθέτου αναφερόμενα στις μελέτες των έργων.
– Παραβάσεις των διατάξεων για το κατώτατο όριο θορύβου σε κατοικημένες περιοχές.
– Τόσο στις μελέτες των έργων όσο και στις αποφάσεις περιβαλλοντικής τους αδειοδότησης (ΑΕΠΟ) αλλά και στις αντίστοιχες γνωμοδοτήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟ, δεν περιλαμβάνεται καμία ειδική και συγκεκριμένη αναφορά, για το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, το οποίο, ως βυζαντινό μνημείο, τυγχάνει ειδικής προστασίας από το νόμο.
– Ανακολουθίες, ασάφειες και πολλές άλλες ελλείψεις που αναμφίβολα συνηγορούν υπέρ της υποβάθμισης της αξιοπιστίας των μελετών των προαναφερόμενων έργων, μεγάλο μέρος από το περιεχόμενο των οποίων δεν ανταποκρίνεται καν στα δεδομένα και τις πραγματικές συνθήκες της περιοχής (copy paste ?). Ως τέτοια στοιχεία αναφέρουμε :
- αντιφατικά έγγραφααρμόδιων υπηρεσιών σχετικά με το ύψος της οικολογικής παροχής.
- μη αναφορά στην απαιτούμενη ελάχιστη οικολογική παροχή των 20 εκ. στο βαθύτερο σημείο της κοίτης για επιβίωση και διακίνηση ιχθυοπανίδας
- αναφορά σε στοιχεία (π.χ. τοπωνύμια) που καμία σχέση δεν έχουν με την περιοχή
- μη επιλογή οριστικής και ξεκάθαρης εναλλακτικής λύσηςγια τη διεξαγωγή της συγκοινωνίας στην περιοχή κατά την (μακρά) περίοδο εκτέλεσης των εργασιών, που να εξασφαλίζει, μάλιστα – όπως ο νόμος ορίζει – ίδιες με τις σημερινές συνθήκες κυκλοφορία, κ.λ.π..
- αναφορά σεανακριβή στοιχεία για το πλάτος της ασφαλτοστρωμένης οδού Μουζακίου – Αγίας Τριάδας, όπου έχει σχεδιαστεί να εγκιβωτιστεί ο αγωγός μεταφοράς του νερού, οι πραγματικές διαστάσεις της οποίας (βλ. έγγραφο Δήμου Μουζακίου) αποκλείουν τη διεξαγωγή της συγκοινωνίας στο ένα ρεύμα κυκλοφορίας, όπως στη ΜΠΕ περιγράφεται.
- μη υιοθέτηση ξεκάθαρης θέσηςγια τη μη λειτουργία των ΜΥΗΕ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οπότε το νερό στο ποτάμι μειώνεται δραματικά, με τις όποιες αντίστοιχες συνέπειες.Υπόψη εδώ πως άλλες εταιρίες στην περιοχή, που αδειοδοτήθηκαν να επενδύσουν αξιοποιώντας νερά από πηγές, με τον όρο να τα αφήνουν εντελώς ελεύθερα κατά την περίοδο του καλοκαιριού, όχι μόνο δέσμευσαν εκ των υστέρων τα νερά και για την καλοκαιρινή περίοδο, τροποποιώντας τις αντίστοιχες αδειοδοτικές αποφάσεις, αλλά επιχείρησαν να μετονομάσουν κι αυτές τις ίδιες τις πηγές, δίνοντάς τους ονόματα της δικής τους επιλογής.
Πρέπει ακόμα να επισημανθούν :
– Η βούληση ιδιαίτερα μεγάλης μερίδας Οξυωτών, οι οποίοι, μέσα από συλλογικά όργανα, έχουν εκφραστεί δημόσια ενάντια στα προαναφερόμενα έργα.
– Ο αποκλεισμός κάθε άλλης προοπτικής ανάπτυξης του τόπου μας (τουρισμός, κτηνοτροφία, εναλλακτικές μορφές καλλιέργειας, ιχθυοκαλλιέργειες, αξιοποίηση φυσικής ομορφιάς, κ.λ.π.),που εναλλακτικά θα μπορούσε να προωθηθεί, αφού οι περιορισμοί αλλά και αποκλεισμοί στη χρήση του νερού δε θα επιτρέπουν τούτο μελλοντικά. Προοπτικές, όμως, που ουδόλως έχουν αξιολογηθεί και συγκριθεί με τα (υποτιθέμενα, βλ. παρακάτω) ανταποδοτικά και αντισταθμιστικά οφέλη από τα συγκεκριμένα έργα, ώστε να προκύψει τι είναι ωφελιμότερο για τον τόπο μας.
– Ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης του φυσικού και δημόσιου αγαθού του νερού μέσα από το καθεστώς των «αδειών χρήσης νερού», που η ελληνική πολιτεία χορηγεί στους ιδιώτες «επενδυτές» τέτοιων έργων. Χαρακτηριστικά, ένας εξ’ αυτών των «επενδυτών» δήλωσε, ενώπιον πολλών συγχωριανών μας, πως «όποιος θέλει νερό για τον κήπο του θα πρέπει, πλέον, να απευθύνεται σ’ εμάς».
– Η υδροηλεκτρική ενέργεια, που παράγεται από τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, αναμφίβολα αποτελεί μια αξιόπιστη πηγή ανανεώσιμης ενέργειας, που καλύπτει σήμερα ένα σημαντικότατο κομμάτι των ενεργειακών αναγκών της χώρας μας. Το ποσοστό, ωστόσο, παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας από μικρά υδροηλεκτρικά, ειδικά αν τηρηθεί η ισχύουσα ελληνική αλλά και ευρωπαϊκή νομοθεσία, που προστατεύει το περιβάλλον και τα ύδατα περιορίζοντας, αντίστοιχα, την αδειοδότηση τέτοιων έργων, δε μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην κάλυψη των ίδιων ενεργειακών αναγκών.
Φυσικό, λοιπόν, αποτέλεσμα οι σοβαρές και ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές καταστροφές, που τα έργα αυτά προκαλούν, με τις όποιες επιπτώσεις τους στο οικοσύστημα και στο ανθρωπογενές περιβάλλον αλλά και ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης του νερού μέσω των «αδειών χρήσης», που χορηγούνται στους ιδιώτες «επενδυτές», να μη μπορούν σε καμία περίπτωση να «αντισταθμιστούν» από τα όποια προβλεπόμενα αντίστοιχα οφέλη.
Υπόψη ακόμα πως δεν επενδύονται ιδιωτικά κεφάλαια αλλά επιδιώκεται η ένταξη των έργων αυτών σε ευρωπαϊκά προγράμματα (για το ΜΥΗΕ Μελίσσι υπάρχει ήδη σχετική έγκριση), γεγονός που τα καθιστά ελκυστικά ως επένδυση και αυτός είναι και ο λόγος για την αλόγιστη, ανεξέλεγκτη και χωρίς κανένα σχέδιο αδειοδότησή τους, η οποία βασίζεται απλά στη λογική του «σε κάθε ρέμα ή ποτάμι και από ένα ή και περισσότερα μικρά υδροηλεκτρικά».
– Πολλοί κάτοικοι της Οξυάς αναρωτιούνται γιατί ο Υποσταθμός Παραγωγής του έργου έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί οριακά μεν αλλά εκτός των ορίων του χωριού, όπου το νερό θα μεταφέρεται με αγωγό μήκους τριών, σχεδόν, χιλιομέτρων, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τα από αιώνες δικαιώματα του χωριού στη χρήση του νερού του ποταμού, που πηγάζει από το χωριό και διέρχεται μέσω αυτού κατά το μεγαλύτερο μέρος του, αλλά και για τα όποια από το νόμο προβλεπόμενα αντισταθμιστικά και ανταποδοτικά οφέλη.
– Δεν υφίστανται, παρά τις σχετικές εξαγγελίες, μόνιμες θέσεις εργασίας, αφού τα πάντα θα λειτουργούν αυτοματοποιημένα.
– Δήμος, Τοπική Κοινότητα και ενδιαφερόμενες εταιρίες προσπαθούν να παρουσιάσουν τα συγκεκριμένα έργα γενικά ως «έργα ανάπτυξης», χωρίς, ωστόσο, να εξηγούν και να αποδεικνύουν με ποιο τρόπο θα επέλθει η ανάπτυξη μέσα από τα έργα αυτά.
– Αναφορικά με το ΜΥΗΕ «Κούρα» δεν εξασφαλίζεται παροχή νερού για τη λειτουργία του παλαιού νερόμυλουστη θέση «Παλιάμπελα», εφόσον τούτος ήθελε αναστυλωθεί, όπως σχεδιάζεται.
– Τα έργα έχουν σχεδιαστεί χωρίς να ληφθεί υπόψη το ιδιοκτησιακό καθεστώς εκτάσεων, που ανήκουν σε συγχωριανούς μας.
Αιολικά πάρκα
Τι ακριβώς σχεδιάζεται για την Οξυά
Ειδικότερα για το χωριό της Οξυάς σχεδιάζεται να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει ο υποσταθμός (Υ/Σ) παραγωγής του αιολικού πάρκου που αναμένεται να εγκατασταθεί στη θέση «Αέρας – Αφεντικό».
Πέρα από τα παραπάνω και χωρίς καμία απολύτως ενημέρωση των κατοίκων προωθείται και η εγκατάσταση ανεμολογικού ιστού για μέτρηση του αιολικού δυναμικού στη θέση «Προφήτης Ηλίας» Οξυάς, με σκοπό την εγκατάσταση αιολικού πάρκου και στη συγκεκριμένη περιοχή, γεγονός που έχει προκαλέσει σοβαρότατες αντιδράσεις από ιδιαίτερα μεγάλη μερίδα Οξυωτών.
Γενικότερα, με σχετικές αποφάσεις του που αφορούσαν άλλες περιοχές αρμοδιότητάς του, το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, λαμβάνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις κατοίκων αλλά και φορέων τοπικών κοινωνιών, έχει ήδη γνωμοδοτήσει αρνητικά για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, αναλογιζόμενο τις τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές που αναμένεται να επέλθουν στο φυσικό περιβάλλον των συγκεκριμένων περιοχών, σε συνδυασμό με την ελάχιστη ή ακόμα και ανύπαρκτη ωφελιμότητα των ανεμογεννητριών.
Παρόλα τα παραπάνω, ωστόσο, ο Δήμος Μουζακίου, όπου και ανήκει το χωριό της Οξυάς, διακηρύττει, δια του σημερινού του Δημάρχου, πως σκοπεύει να προωθήσει τις συγκεκριμένες μορφές ανανεώσιμης ενέργειας στην περιοχή του, κατεύθυνση, άλλωστε, προς την οποία και κινείται.
Γιατί πρέπει ν’ ανησυχούμε
Με βάση στοιχεία, που έχουν συγκεντρωθεί, εκφράζονται ανησυχίες για:
– – την τύχη του φυσικού τοπίου της περιοχής, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί σε βιομηχανική ζώνη, χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος,
– – καίριο πλήγμα που τα αιολικά θα επιφέρουν στην κτηνοτροφία της περιοχής, με τον περιορισμό των βοσκότοπων και όχι μόνο, αλλά και γενικότερα σε όσους ζουν από το δάσος,
– – μεγάλες σε έκταση καταστροφές του δάσους και δασικών εκτάσεων,
– – οριστικές αλλοιώσεις που το τοπίο της περιοχής θα υποστεί από τις εκσκαφές,
– – επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στο ανθρωπογενές – και όχι μόνο – περιβάλλον της περιοχής, κ.λ.π.
Ακόμα, πρέπει να αναλογιζόμαστε και ότι:
– οι ισχυρισμοί περί καταπολέμησης της ανεργίας μέσω των αιολικών δεν ευσταθούν, αφού ακόμα και το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη απασχολεί μόνο τρεις μόνιμους υπαλλήλους,
– τα αιολικά συγκαταλέγονται στις μορφές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που δε μπορούν να ηλεκτροδοτήσουν σταθερά και να στηρίξουν το δίκτυο, αφού η όποια απόδοσή τους εξαρτάται από τις εκάστοτε ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να εξασφαλίσουν και την απεξάρτησή μας από τις όποιες συμβατικές μορφές παραγωγής ενέργειας, όπως οι υποστηρικτές τους διατείνονται,
– η πραγματική συμβολή των αιολικών στην αποκόμιση περιβαλλοντικών οφελών είναι ανύπαρκτη, αφού η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του «φαινομένου του θερμοκηπίου», ανέρχεται μόλις στο 1 έως 2 τοις χιλίοις, αλλά και πολλά άλλα.
Επιπλέον, για τα συγκεκριμένα έργα ΑΠΕ επισημαίνεται και ότι:
– – θίγουν παραδοσιακά επαγγέλματα της περιοχής από τα οποία εξαρτώνται ακόμα και σήμερα ολόκληρες οικογένειες του χωριού,
– – εγκυμονούν κινδύνους απώλειας εθνικών εκτάσεων, που παραχωρούνται σε ιδιώτες,
– – αλλοιώνουν δραματικά το τοπίο και τη φυσιογνωμία του χωριού,
– – θίγουν πολιτισμικές, θρησκευτικές, κ.λ.π. ευαισθησίες, βασισμένες σε παραδόσεις αιώνων,
– – αποτελούν εμπόδιο για άλλες, πραγματικά ωφέλιμες, επενδύσεις για την ανάπτυξη του τόπου, όπως είναι ο τουρισμός και η αγροτοκτηνοτροφία.
Μετά τα παραπάνω, εύλογο για τους Οξυώτες το ερώτημα : Προς τι η περιβαλλοντική καταστροφή από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων και η υπονόμευση του φυσικού πλούτου του χωριού, με την παραχώρησή του σε ιδιωτικά συμφέροντα; Να υποθέσουμε και να αρκεστούμε και εδώ στις επιδοτήσεις που συνοδεύουν και τα συγκεκριμένα έργα ή μήπως ανακύπτουν επιπλέον ζητήματα και κίνδυνοι;
…. ο «μύθος» των ανταποδοτικών έργων και των αντισταθμιστικών ωφελημάτων!!!
Ενδεικτικό αναλυτικό παράδειγμα
Για παράδειγμα, προκειμένου για το ΜΥΗΕ «Μελίσσι» (2,45 MW), μετά από μελέτη της αντίστοιχης νομοθεσίας και στοιχείων των περιβαλλοντικών μελετών, τα χρηματικά ποσά που θα αντιστοιχούν στα υποτιθέμενα αντισταθμιστικά υπολογίζονται ως εξής : 8GWh ή 8.000.000 kwh (αναμενόμενη ετησίως, με βάση τη μελέτη του έργου, παραγωγή ενέργειας) Χ 0,08 (εγγυημένη τιμή πώλησης στη ΔΕΗ) = 640.000 ευρώ ετήσια έσοδα για την εταιρία.
