(Για φωτογραφίες ανατρέξτε στο φωτογραφικό υλικό της ιστσελίδας μας)
«Οργή Θεού»!!! Μόνο αυτές οι δύο λέξεις μπορούν να αποτυπώσουν με ακρίβεια την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη το χωριό μας από την φονική, δυστυχώς, για το νομό και το Δήμο μας θεομηνία της 18ης προς 19ης Σεπτεμβρίου 2020.
Τίποτα δεν προμήνυε αυτό που συνέβη, όσες προειδοποιήσεις και προβλέψεις αρμοδίων φορέων (μη απόλυτα επιτυχημένες, δυστυχώς) κι αν προηγήθηκαν. Οι καταστροφές στα πεδινά τεράστιες με ολόκληρες πόλεις, όπως η Καρδίτσα, να πλημυρίζουν, καταστήματα, επιχειρήσεις, χωράφια με καλλιέργειες να καταστρέφονται κάτω από πολλά μέτρα νερό, ζώα να πνίγονται, αλλά και δρόμοι, γέφυρες να παρασύρονται από ορμητικά νερά. Το κέντρο υγείας του Δήμου μας καταστράφηκε, όπως και ο περιφερειακός δρόμος Μουζακίου. Η παλαιά γέφυρα του Μουζακίου, αν και υπέστη ζημιές, άντεξε, δεν έγινε όμως το ίδιο και με τη νέα γέφυρα στο Μουζάκι, τμήμα της οποίας κατέρρευσε ενώ και η ετοιμόρροπή παλαιά γέφυρα του Πευκοφύτου (Μπαλάνου) κατέρρευσε ολοκληρωτικά, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στη συγκοινωνία των κατοίκων της περιοχής αλλά και της ανατολικής Αργιθέας.
Ειδικότερα για το χωριό μας, που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλη ορεινή περιοχή του Δήμου μας, το τοπίο, ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά του, μεταμορφώθηκε κυριολεκτικά. Ότι κι αν γραφτεί, όποια περιγραφή κι αν γίνει και όσες φωτογραφίες κι αν δημοσιευθούν σε καμία περίπτωση δε μπορούν να αποδώσουν το μέγεθος της καταστροφής που όλοι μας διαπιστώσαμε από κοντά.
Ευτυχώς, δε θρηνήσαμε θύματα, ωστόσο, πολλές περιουσίες καταστράφηκαν και αρκετά σπίτια κινδύνευσαν. Έντεκα από τους δεκατρείς οικισμούς του χωριού μας παρέμειναν για πολλές μέρες αποκλεισμένοι. Κάθε είδος υπάρχουσας υποδομής καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Ο δρόμος «Νησιά – Αγία Τριάδα» καταποντίστηκε μέχρι τη θέση «Μελίσσι», με εξαίρεση ένα τμήμα του από τη θέση «Γεροπλάτανος» μέχρι «Τσουγκρί», το οποίο, όμως, έχει υποστεί επίσης σοβαρές ζημιές. Ο Δρόμος προς το κέντρο του χωριού υπέστη πολλές καθιζήσεις ενώ ολόκληρο το εσωτερικό οδικό δίκτυο υπέστη τεράστιες καταστροφές που το έθεσαν παντελώς εκτός λειτουργίας. Οι γέφυρες στις θέσεις «Βαένια» και «Παλαιάμπελα» κατέρρευσαν, όπως και η «ιρλανδική» διάβαση στη θέση «Αγράμπελη», αποκλείοντας την εσωτερική επικοινωνία στο χωριό μας.
Δίκτυα ηλεκτροδότησης και ύδρευσης τέθηκαν, επίσης, εκτός λειτουργίας για πάρα πολλές μέρες, χωρίς ακόμα να έχουν αποκατασταθεί πλήρως και με τους κατοίκους να υποφέρουν. Ελικόπτερο της «πολιτικής προστασίας» παρέλαβε με δυσκολία – λόγω έλλειψης κατάλληλων χώρων για προσεδάφιση – κατοίκους του χωριού που επιθυμούσαν να απομακρυνθούν εξαιτίας, κυρίως, προβλημάτων υγείας, ενώ μοίρασε φάρμακα, τρόφιμα και λοιπές προμήθειες σε άλλους αποκλεισμένους. Το χωριό μας έγινε για κάμποσες μέρες κύριο θέμα στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών αλλά και σε πολλά, ακόμα, μέσα ενημέρωσης.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ανατολικής πλευράς του χωριού αλλά και λοιπών οικισμών, όπως Βαένια και Παλαιοχώρι, αν και αποκλεισμένοι για πολλές μέρες και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, αρνήθηκαν και αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια, το βιος τους και τις πατρογονικές τους εστίες. Έντονα, ωστόσο, τα σημάδια της απόγνωσης και του φόβου που βίωσαν και τα οποία διαπιστώσαμε όταν τους ξαναείδαμε από κοντά για πρώτη φορά μετά θεομηνία.
Οι προσπάθειες για τον απεγκλωβισμό και την αποκατάσταση των ζημιών άρχισαν από την πρώτη στιγμή που αυτό κατέστη δυνατό. Αλλά, από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς!!! Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν καθαριστεί στοιχειωδώς οι μη ολοκληρωτικά κατεστραμμένοι δρόμοι του χωριού, με τη συγκοινωνία, ωστόσο, να επιτυγχάνεται μόνο με οχήματα 4Χ4. Οι προσπάθειες για βελτίωση της κατάστασης αλλά και για τον απεγκλωβισμό όσων οικισμών και οικιών αυτός δεν κατέστη ακόμα εφικτός, συνεχίζονται. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη… Δεν πρόκειται για απλούς «καθαρισμούς» δρόμων, όπως αρκετοί από τους εγκλωβισμένους συγχωριανούς μας αρχικά εκτιμούσαν. Θα απαιτήσει σίγουρα χρόνο και, σε πρώτη τουλάχιστο φάση, τίποτα δε μπορεί να είναι όπως πριν.
Επιτακτική η ανάγκη για συντονισμό και κατάλληλη συνεννόηση ώστε να τεθούν προτεραιότητες και να διεκδικηθεί άμεσα η αποκατάσταση των κατεστραμμένων υποδομών του χωριού μας, στη βάση του συμφέροντος αυτού και της προώθησης των προοπτικών που διαθέτει. Αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει ζωή στο χωριό μας αλλά και σε όλα τα ορεινά χωριά της περιοχής, υποχρεωτικά και δυστυχώς, πρέπει να μιλάμε για εξ’ αρχής και από βάση μηδενική σχεδιασμούς και εκτέλεση αντίστοιχων έργων.
Απαιτείται, σίγουρα, ψυχραιμία και πολύ υπομονή. Το χωριό μας έχει κυριολεκτικά μεταμορφωθεί και γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου καταστροφή στην ιστορία του. Μπροστά, ωστόσο, στην αγάπη που όλοι μας νιώθουμε γι’ αυτό και στην πρόθεση όλων μας να μην το εγκαταλείψουμε, εκτιμούμε πως όλα θα ξαναπάρουν το δρόμο τους. Αρκεί που είμαστε όλοι μας καλά…..
Από το ΔΣ του Συλλόγου